Nasze marcowe spotkanie rozpoczęliśmy od uczestnictwa we Mszy Świętej w Parafii Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika. Była to Msza w szczególnej intencji naszych kapłanów – księdza Grzegorza i księdza Józefa, którzy obchodzili wspólnie swoje imieniny. Mieliśmy okazję złożyć im życzenia i podziękować za ich posługę. Boże, bądź uwielbiony w naszych kapłanach:)!
Po Mszy jak zawsze zgromadziliśmy się w siedzibie Civitas Christiana w liczbie 11 osób: Andrzej, Bronia, Asia, Dorota, Ewa, Sylwia, Grażyna, Małgosia, Kamila, Basia, Agnieszka.
Kamila pięknie poprowadziła modlitwę na początku spotkania.
Ewa przekazała wszystkim obecnym aktualne ogłoszenia:
- 5 kwietnia (pierwszy czwartek miesiąca)kolejne spotkanie z Mirosławem Ruckim
- 7 kwietnia odbędzie się XIII Sympozjum „Dar Życia”- zapraszamy do reprezentowania naszej wspólnoty
- w dniach 27 -29 kwietnia organizowane są ogólnopolskie rekolekcje WTM Sychar w Ożarowie Mazowieckim – z naszego ogniska wybiera się 6 osób
- świąteczne spotkanie naszej wspólnoty planujemy już po świętach 🙂
Następnie Ewa, w ramach kontynuacji treści przekazanych nam w lutym przez naszego opiekuna księdza Grzegorza, przedstawiła główny temat spotkania – publikację Jeana Vaniera „Wspólnota miejscem radości i przebaczenia”. Jean Vanier jest Kanadyjczykiem, osobą świecką, organizatorem wspólnot L’Arche, w których opieką nad niepełnosprawnymi intelektualnie zajmują się dzielący z nimi życie pełnosprawni. Poniżej kilka myśli autora:
- życie we wspólnocie jest przygodą
- potrzebujemy towarzyszy, przyjaciół, by dzielić się swoimi przeżyciami, zainteresowaniami, wartościami
- do jedności wspólnoty potrzeba osobistych spotkań, kontaktów – wówczas wytwarza się 'jedna dusza, jedno serce, jeden duch”
- potrzeba dzielić się ze wspólnotą swoim życiem, swoimi przeżyciami, odsłaniać cząstkę siebie, swojej duszy
- dzielenie się słabościami i trudnościami, połączone z prośba o pomoc i modlitwę cementuje wspólnotę, stwarza jedność
- słuchanie drugiego powinno być zbudowane z czułości, nie z osądu – mamy słuchać innych całym sobą, aby przyjąć go takim, jaki on jest
- wspólnota tylko wtedy jest wspólnotą, gdy większość jej członków przechodzi od postawy”wspólnota dla mnie” do „ja dla wspólnoty” – serce każdego otwiera się dla każdego z członków, nie wyłączając nikogo
Po wysłuchaniu tematu każdy z nas miał okazję podzielić się swoimi refleksjami na temat przekazanych przez Ewę treści. Oto niektóre z nich:
Co nas cieszy:
fakt, że praktycznie każdy z nas jest w coś zaangażowany, otrzymuje i podejmuje jakieś zadania
możliwość kontaktów poza spotkaniami
szczerość w wyrażaniu swoich opinii
widoczny rozwój tej wspólnoty, rodzinne relacje, otrzymywanie wsparcia, poczucie zaufania
brak oceniania, plotkarstwa
wszelkie owoce naszych wspólnotowych spotkań: zrodzenie się potrzeby dawania siebie, opanowanie umiejętności słuchania innych, dobre inicjatywy, np. modlitwa za wybraną osobę
W tym miesiącu modlimy się w intencji Agnieszki.
Jeszcze raz zapraszamy na spotkanie z Mirosławem Ruckim, które odbędzie się 5 kwietnia o godzinie 19 – tej w siedzibie Civitas Christiana (ul. Reymonta 9).